27 november 2023
roergebied

Image

Jens Meijen kiest voor … de korte proza van Peter De Voecht

Ook bij ons gloednieuwe nummer #45 Mutaties gingen de peetouders vlijtig aan de slag met al het leesmateriaal. Hun favoriete teksten delen we graag hier met jullie mee. Jens Meijen gaat van start en kiest voor de drie korte verhalen van Peter De Voecht.

Jens Meijen. (Foto: Simon Debbaut.)

“Hoe ga je om met het voortdurende gevoel van ongemak dat het leven veroorzaakt? Het feit in een lichaam te leven en alles wat daarbij komt kijken is voor je hersenen elke dag een worsteling. De helft van ons leven zijn we bezig met ongemak te vermijden: honger, pijn, gêne, vermoeidheid. De andere helft slapen we. De drie korte tekstjes van Peter De Voecht vatten dat als geen ander: een nachtmerrieachtig bijgebouw dat uit een huis groeit, een rib die uit een lichaam steekt en muteert tot een hamster, een lichaam dat opengeritst wordt tot een donut hole. Peter schrijft dat alles ook in een schurende, bijna paniekerige stijl die het onbegrip en ongemak van zijn onfortuinlijke personages weerspiegelt – je gaat bij het lezen zelf sneller ademen. Alles schuurt en blijft haken, net zoals een uitstekende rib achter een deur”, aldus Jens.


Beeld op de linkerpagina: werk van Maxime Brigou, foto door Eva Dobbels.

‘Als ik een hamster had’ van Peter De Voecht

Sinds de operatie stak er een rib uit mij. Ik had er enkele van mijn t-shirts aan opengehaald, zo scherp was het stuk bot, al was er ook huid overheen gegroeid. Er stonden dikke zwarte haren op, meer dan op mijn hele borst. Het stoorde me bij het autorijden. Daarom besloot ik op de dag waarop ik ontslagen werd als taxichauffeur om de uitstekende rib tussen deur en deurframe te steken. Ik maakte een brute draai met mijn bovenlichaam en de rib brak af en viel op de grond. Ik gooide het harige ding in de vuilbak en dacht er verder niet meer aan. Dagen later, echter, hoorde ik gerommel in de vuilbak en toen ik die opendeed zag ik dat de haren op de rib verder gegroeid waren, zodanig zelfs dat het ding een hamster was geworden. Ik gaf het als verjaardagscadeau aan mijn neefje samen met een spiksplinternieuwe kooi. Hij was ontzettend blij, maar had de volgende dag de hamster al laten ontsnappen en nu pas ontdek ik hoe hard ik dat deel van mezelf mis; ik heb een nieuwe afspraak gemaakt bij de chirurg.


Wil je graag ook de andere verhalen van Peter De Voecht lezen? Koop #45 Mutaties in onze webwinkel of in een van deze boekhandels. Of word abonnee, dan krijg je automatisch #45 Mutaties toegestuurd als welkomstexemplaar!


Peter De Voecht. (Foto: Marijs Vissers.)

Peter De Voecht is schrijfcoach en schrijfdocent. Van hem verschenen de boeken Slachtvlinders, Dwarrelstad en De vrouw van de schilder. Meestal hangen zijn handen onder de inkt of de verf van het tekenen en schilderen. Elke dag schrijft hij een Zeer Kort Verhaal.


DIT BERICHT DELEN